خبرنامه دانشجویان ایران: ساخته جدید مسعود ده‌نمکی این روزها روی پرده سینماها پیش روی مخاطبین است تا عیار این کارگردان سینما این بار در یک اثر اجتماعی که برخلاف ساخته های قبلی‎اش مایه‌های طنز ندارد مشخص شود.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ آنچنان که درخبرها آمده است «رسوایی» درحالی که در ایام تعطیلات مطلق کشور و با تعداد سالن‌های کم شروع به اکران کرد توانسته از مرز نیم میلیاردی (تا روز 3 فروردین) عبور کند و این رقم برای فیلمی که بر خلاف 3 گانه‌ی «اخراجی‌ها» طنز نیست فروش بالایی محسوب می‌شود، خیلی از ناظرین سینمایی می‌گویند با پایان یافتن تعطیلات فروش این فیلم خیلی بالاتر می‌رود.

«ده‌نمکی» در رسوایی چه می‌گوید؟

فیلم سینمایی «رسوایی» با بازی 3 بازیگر معروف سینما یعنی «اکبر عبدی» (روحانی پیر محلی در جنوب شهر تهران) «محمد رضا شریفی نیا» (کاسب پولدار همان محل) و «الناز شاکردوست»(دختر جوانی که به خاطر فقر به فحشا کشیده شده است) به تصویر کشیده شده‌ی یک دغدغه قدیمی در میان مذهبی هاست.

«حاج یوسف»(اکبر عبدی) که استاد اخلاق جوانان محل نیز است، نماد قشر سالم مذهبی هاست که از نظر کارگردان رسوایی مانند طلا نایابند ولی پر اثر؛ «حاج شریف» (محمدضا شریفی‌نیا) که در بازار محل مغازه فرش فروشی دارد و نماد مذهبی‌ است که «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» و در آخر هم چالشی ترین نقش فیلم که ده‌نمکی به شدت نگران واکنش مخاطب مذهبی به آن بود «افسانه» (الناز شاکردوست) نام دارد که نماد دختر جوان از یک خانواده فقیر که برای کسب درآمد به فحشا و دزدی کشیده شده است.

نقش های کناری و حاشیه ای فیلم این 3 صدای کارگردان را تکمیل می‌کنند تا مقصود اصلی «ده‌نمکی» به مخاطب برسد: چهره اصلی اسلام «حاج یوسف» است که آدم‌های دورویی مثل «حاج شریف» بازاری می‌خواهند خرابش کنند تا به «افسانه» برسد... .

کارگردان رسوایی همان دعوای اسلام ناب با اسلام امریکایی را که در 3 گانه اخراجی‌ها در عالم سیاست نشان داده بود این بار به عرصه زندگی اجتماعی آورده است؛ دغدغه ای که ریشه ای به اندازه عمر بشریت دارد.

حالا اینجا اسلام ناب با پافشاری و پایداری بر عقیده‌اش هم در محضر خدا پیروز می‌شود و هم در محضر مردم تا آخرین صحنه فیلم درحالی که هنوز نفوذ حاج شریف اجازه بازشدن در مسجد را بروی حاج یوسف نمی‌دهد صحن بازار محل به صحنه اقامه نماز به مسلمان ناب شود.

چرا رسوایی یک  فیلم دینی است؟

ده‌نمکی در یک اقدام خوب قبل از نمایش عمومی فیلم، رسوایی را برای ائمه جمعه سراسر کشور نمایش داد تا نظرات این قشر صاحب تریبون و البته مهم را قبل از رسانه ای شدن بشنود.

اما میتوان ادعا کرد رسوایی هم دغدغه دین دارد و هم یک فیلم دینی است؛ رسوایی یک مفهوم دینی عمیق را در بستری سالم به مخاطب میرساند و زمانی که از سالن سینما بیرون می‌آید احساس سیاهی و بدبختی نمی‌کند.
رسوایی در واقع برخلاف روح حاکم بر سینمای ایران رسوایی دین نیست بلکه برای دفاع از ساحت دین ساخته شده است و مخاطب را به این نتیجه می‌رساند که فردی که با لباس پیغمبر امین مردم محل بوده، واقعا امانتدار ناموس محل است و حتی در زمانی که بستر گناه وجود دارد گناه نمی‌کند.

کارگردان با قرار دادن تصویر بزرگان دینی مانند آیت الله قاضی(مشهور به کوه تقوا) که نماد اسلام ناب شیعی در چند سده ی اخیر است منظور نهایی اش از بازیگری حاج یوسف را بیان می‌کند.

پیروزی دین ناب بر دین قلابی در فیلم ده‎نمکی بهترین رویداد سینمای ایران در حال حاضر است و نکته معنادار استقبال گسترده مخاطبین سینما از فیلمی اجتماعی جدی از یک کارگردان حزب اللهی است که اتفاقا به شدت توسط رسانه ها تخریب می‌شود.

یک واقعیت انکار ناپذیر سینمای ایران زاویه زیاد و آزاد دهنده‌اش با مفاهیم عمیق دینی است که باید برای آن ابراز نگرانی کرد؛ حمله صریح به مفاهیم صریحی دینی مانند حجاب، قصاص، پول حلال و حرام و ... در فیلم های ایرانی زیاد دیده می‌شود

حالا که یک کارگردان که در صدر پرفروش ترین فیلم سینمایی تاریخ ایران یک فیلم دارد ولی از سوی محافل روشنفکری به صورت روزانه مورد حمله قرار می‌گیرد به خود جرات دفاع از اسلام ناب می‌دهد جای خرسندی دارد.