امام مـحمـد بـاقـر علیه السلام:
با بازگشت و تـوبـه راستین، خود را در معرض رحـمـت و بـخشش خـدا قرار ده! و براى بـازگشـت راستیـن، ازدعـاى خـالصـانه و مـنـاجات در دل تاریکی ها کـمـک بگیر! (بـحارالأنـوار،جلد78، صفحه164)

دل نوشت: چشم های کودکی اش سرخی خون شهدای کربلا را نظاره گر بود، همان روز که پیکر خون خدا زیر تازیانه جهل و نادانی گمراهان عرش را به فرش دوخت و بعد از پدر دریای علم را از پشت دیوار های سد گمراهی مردم باز کرد. باقر بود زیرا دریاى دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت. موج علم و آگاهی بر پیکرهخشک و ترک خورده صحرای جهل را خروشاند و نور امید را بر قلب های تیره این سیاره کهن منور ساخت. بارى ,امام باقر علیه السلام منبع انوار حکمت و معدن احکام الهى بود.

پ,ن: مردم آن زمان مانند تشنه لبى که سال‌ها از لذات آب گوارا محروم مانده و یا قدر آن را ندانسته باشند، زلال گواراى دانش امام باقر (ع) را دریافتند و تسلیم مقام علمى امام (ع) شدند، و به قول یکى از مورخان : مسلمانان در این هنگام از میدان جنگ و لشکر کشى متوجه فتح دروازه های علم و فرهنگ شدند. اما سرانجام تیره بختانی که تاریکی را به روشنایی ترجیح میدادند این نور فروزان دریای علم و دانش را خاموش ساختند اما فرزند بزرگوارشان فانوس روشنایی دانش را در تیرگی شب ها روشن نگاه داشتند و پیروان بسیاری را برای ترویج میراث پیامبر(ص) آموزش دادند.

نوشته شده توسط معبر سایبری فندرسک