بطور خلاصه آقای افروغ در برنامه پارک ملت سه نکته گفت:

1. دولت در امر اقتصاد خیلی بد عمل کرد. هدف اصل 44، خصوصی سازی و کم کردن نقش دولت در اقتصاد بود که الان شاهد حاکمیت بیشتر دولت در اقتصاد هستیم. مجلس هم متاسفانه مصلحتی عمل می کند و وظیفه اش را انجام نمی دهد. قطعا طرح هدفمندی یارانه ها به زیان مملکت است.

2. مردم از حاکمیت فاصله گرفته اند.(یعنی مردم به حاکمیت بی اعتمادند)

3. در سیستم حاکمیت نقص هست، مثلا مجلس خبرگان، چرا مجلس خبرگان از فقها تشکیل شده در حالیکه فقها فقط حکم شناسند و باید موضوع شناسان هم از دانشگاه در مجلس خبرگان راه پیدا کنند تا شأن نظارتی مجلس خبرگان بر ولی فقیه گسترده تر و عمیق تر شود.

از آقای افروغ که یک جامعه شناس و مرد علم و سیاست هستند انتظار می رفت بجای صحبت های پروپوگاندایی دقیقا هر سه ادعای خود را با دلایل روشن بیان کنند نه اینکه حرفی از سر ... گفته و مجری هم با لبخندهایش استقبال و ...

و اما در مورد اول:

1. ادعای شما قبول، اما دلیل شما چیست؟

2. ادعای شما قبول، مگر اقتصاددانان نگفته اند که در زمان جنگ تمام شرایط فرق می کند و باید اقتصاد به دست دولت اداره شود. مگر الان در زمان جنگ اقتصادی و تهدیدهای مختلف نظامی و سیاسی و فرهنگی نیستیم؟؟؟

3. ادعای شما قبول، اما با آمار سازمان بورس ایران که نشان می دهد مقدار سهام واگذار شده شرکت های دولتی در همین شش سال اخیر چند برابر سالهای قبل است، چه کنیم؟

4. ادعای شما قبول، پس با تشویق ها و حمایت های مجمع تشخیص مصلحت نظام، که مخالفت هایش با دولت بر همه آشکار است، و بسیاری از اساتید اقتصاد از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها چه کنیم؟

5. ادعای شما قبول، اما بعد از سال88 به این شبکه های اجتماعی و فضای سایبر نگاه کنید، چقدر دوست دار مملکت وبلاگ و اکانت باز کرده، چقدر استعدادها بروز کرده ...

6. آقا اصلا حرف شما قبول....

و اما در مورد دوم:

1. ادعای شما به هیچ وجه قبول نیست، لطفا دلیلتان را با شواهد عینی و کمی بیان کنید.

2. شرکت 85درصدی در انتخابات اخیر یعنی فاصله مردم از حاکمیت

3. راهپیمایی 9دی یعنی فاصله مردم از حاکمیت

4. راهپیمایی 22بهمن 88 یعنی فاصله مردم از حاکمیت

5. دستاوردهای علمی در عرصه های مختلف پزشکی، صنعتی، هسته ای، فضایی که برآمده از اراده جوانان همین ملت است، یعنی فاصله مردم از حاکمیت

6. اصلا 30 سال است که مردم حامی حاکمیت اند با تمام نقایص و کمبودها، و اگر بخواهند بی اعتماد باشند باید نشان دهند، شما بگو مردم کجا نشان دادند که نسبت به حاکمیت بی اعتمادند و از آن فاصله گرفته اند.

7. اگر مردم نسبت به حاکمیت بی اعتمادند، چرا به دادگستری و دادسرا مراجعه می کنند و اساسا چه امیدی به اجرای عدالت دارند؟

8. اگر بی اعتمادند چرا هر کدام از جوان های اطرافمان را می بینیم دنبال استخدام در مراکز و موسسات دولتی اند. چرا دانشگاه دولتی می خواهند، اصلا مگر حاکمیت را همین مردم تشکیل نداده اند؟ شاید در اندیشه شما نظام براساس مردم سالاری دینی تشکیل نشده؟

9. آقای افروغ چرا با عصبانیت سخن می گویی؟؟

و اما مورد سوم:

1. شما بحثی علمی-سیاسی مطرح کردید، اما چرا با عصبانیت؟

2. فرمودید فقها حکم شناسند و موضوع شناس نیستند! آیا فقیهی که نتواند مثلا موضوع اقتصاد را تشخیص دهد می تواند فتوای اقتصادی هم بدهد؟ البته برای موضوع شناسی احتیاج به متخصص هم هست اما متخصص باید موضوع را و مصداق عرفی آن را برای فقیه مطرح کند و این فقیه است که حکم مطابق با موضوع را صادر می کند.

3. مجری برنامه تکه ای انداخت که شما بی توجهی کردید: مگر در زمان سابق همه امورات مردم در پیش فقیهان نبود؟ مگر کانون مبارزات سیاسی فقیهان نبودند؟ مگر بازار با فتوا و نظر فقیهان نمی چرخید؟ مگر نفرمود در امورات زندگی به فقیهان رجوع کنید که ایشان از طرف ما بر شما حجت اند، افتخار ما اینست که دایر مدار فقه، زندگی می کنیم

4. فکر می کنید استاد تمام علوم سیاسی با معادلات سیاسی غربی اش می تواند بر عمل و نظر سیاسی ولی فقیه نظارت کند؟ خود شما از تعارضات علم غربی و علم اسلامی سخنرانی ها داشته اید!

5. آیا اینگونه آزاداندیشی ها جایش در رسانه ملی است؟ فکر می کنید مخاطب حرف شما فقط ملت ایرانند؟ تفاوت آزاد اندیشی در دانشگاه و حوزه با رسانه ملی چیست؟

در آخر، بدانیم که عمل و خون شهدایی همچون مطهری، بهشتی، حسن باقری، .... شهریاری، احمدی روشن این مملکت رو می سازه که بخدا قسم چشممان را باز کنیم، از این افراد زیاد دور و بر ما هستند.