تا میریم تو مراسمات عزای امام حسین (ع) همش روضه و اشک و داد و شیون و حرف از تشنه لبی و حرف از بی کفنی امام حسین (ع) میزنند. انگار که امام حسین (ع) فقط رفته تشنه شهید بشه. شهادت تازه آغاز راه امام حسین (ع) هست. اصلا خود عاشورا دانشگاهی هست که باید توی این دانشگاه دانش و معرفت کسب کنیم. واحد توبه درس بازگشت حر، واحد گذشت درس بخشش حر توسط امام حسین (ع)، واحد وفاداری درسابوالفضل عباس (س)، واحد از خود گذشتگی و ایثار درس علی اصغر و علی اکبر، واحد شکر خدا در هرکجادرس نماز ظهر عاشورا و ... 
خدایش امام حسین به هیئتی بی نماز نیاز داره؟ خدایش امام حسین به هیئتی بی غیرت نیاز داره؟ خدایش امام حسین فقط به گریه کن نیاز داره؟ نمیگم اینا نباشن اینا نیان تو هیئت اما گه میان واقعاً برا امام حسین (ع) و هدفامام حسین (ع) بیان.

پ,ن: اما مهمترین درسی که همه ماها تو این روزها تو این ایام تو این شرایط کشور باید از واقعه عاشورا و امام حسین (ع) بگیریم شناخت مظلوم از ظالم هست. برای دفاع از اسلام باید وارد میدان بشیم. باید از همه چیزمون بگذریم. اگه ما میگیم مرگ بر آمریکا دلیلش این هست که مکتب ما عاشورایی هست. اگه امروز عده ای حرف از برچیدن شعار مرگ بر آمریکا می زنند شک نکنید مکتبشان همان مکتب مردم کوفه است که به مسلم خیانت کردند و ما این شعار را از خود زیارت عاشورای امام می خوانیم :

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ

بله این روزارو فکر کنیم نه گریه، حسین تشنه حقیقت بود به نام لب تشنه نشان دادند ..

بعد نوشت: دوستان چرا اینقدر اشتباه برداشت می کنند؟ منظور پاراگراف بالا این هست که اگه شهدای انقلاب ماهم فقط به امام حسین رو برا اشک ریختن می خواستن شهید نمی شدند. اون ها راه امام حسین رو پیدا کردند و فارغ التحصیل دانشگاه عاشورا شدند.