اما سریال "چک بر گشتی" موجب تعجب مخاطبان مقدم شد.چرا که بعد از پخش طنز پایتخت در عید 90 همگان توقع سریالی بسیار بهتر و طنز آمیز تر از سیروس مقدم داشتند،اما دیدند که این سریال از لحاظ جنبه ی طنز بسیار ضعیف است.به صورتی که مخاطب در طول مدت تماشای سریال شاید هر 10 دقیقه یکبار لبخند بزند،در صورتی که در طنز قبلی ایشان گونه ی دیگری بود.

به فرض مثال نوع شخصیت ناظم مدرسه و استفاده مکرر او از خارخارانک ُمرتبط با طنز کودک و نوجوان است و قشر بزرگسال این طنز را نمی پذیرد.

اگر بخواهیم از جنبه ی دیگری این سریال را مورد انتقاد قرار دهیم،باید اشاره به مایه ی مذهبی سریال مقدم بکنیم.البته ناگفته نماند که همین حرکت وی - که می شود گفت برای اولین بار- مایه ی مذهبی به سریال ها داد جای ستودن دارد.اما...

در دو سریال آخر یعنی ثریا و چک برگشتی می بینیم که وی فقط یک شخصیت را در هردو سریال مذهبی قرار داده(ثریا و آقای مشرفی).که مقصود او از این کار مشخص نیست.

اما نکته ی مهم اینجاست که وی هم مانند سایر کارگردان ها،بسیاری ناهنجار ها را در سریال به طرز غیر مستقیم  تبلیغ می کند.برای مثال به دروغ گویی اشاره می کنیم.در سکانس های بسیاری می بینیم که شخصیتی در سریال با گفتن یک دروغ به راحتی مشکل خود را برطرف می کند و این یعنی ترویج رفتار دروغگویی در جامعه از طریق رسانه ملی.که البته همانطور که گفتیم بسیاری دیگر از کارگردان های کشورمان هم به این موضوع هیچ توجهی ندارند.گواه حرفمان تمام سریال ها از "بهروز خالی بند" تا "چک برگشتی" هستند... .

اگر با مقاله بالا موافق یا مخالف هستید نظر بدید.